Walczyć z wiatrakami

– toczyć beznadziejną walkę lub stawiać opór czemuś, co jest niezmienne lub na co nie można wpłynąć.

Powiedzenie to odnosi się do hiszpańskiej powieści „Don Kichot” Miguela de Cervantesa, w której bohater Don Kichot walczy z wiatrakami, które błędnie uważa za olbrzymy. Stwierdzenie to często używane jest do opisania sytuacji, w której ktoś próbuje pokonać przeszkodę nie do pokonania lub wykonać zadanie niemożliwe do wykonania. Może też oznaczać, że ktoś niepotrzebnie inwestuje energię i czas w coś, co nie ma szans zakończyć się sukcesem.

W powieści „Don Kichot” Miguel de Cervantes obala złudzenia i krytykuje wyidealizowane wyobrażenia o rycerstwie i bohaterstwie. Przesłaniem powieści jest to, że zbytnie zatracanie się w fikcyjnych i nierealnych ideałach może być niebezpieczne i prowadzić do oddalenia się od rzeczywistości.

Sam Don Kichot przedstawiony jest jako marzyciel, który zatraca się w świecie, który tak naprawdę nie istnieje. Jego przygody są często absurdalne, a jego działania nie prowadzą do żadnych istotnych rezultatów, poza narażaniem siebie i innych na niebezpieczeństwo. Powieść pokazuje, że fantazja jest ważna, ale nie powinna wypierać rzeczywistości.

Cervantes wykorzystuje Don Kichota również do krytyki warunków społecznych i niesprawiedliwości swoich czasów. Próba walki Don Kichota ze złem i niesprawiedliwością na świecie pokazuje, jak trudno jest jako jednostka walczyć z możnymi i strukturami społeczeństwa.

Przesłanie powieści można rozumieć jako wezwanie do zaakceptowania rzeczywistości i stawienia czoła wyzwaniom świata, zamiast życia w nierealnych iluzjach.

Photo hbrinkman by Freeimages